W głównych rolach w piętnastym sezonie ACLeague wystąpi aż dwanaście maszyn klasy GT3 z Niemiec, Wielkiej Brytanii, Włoch, Japonii oraz USA. Każda o mocy w granicach 500-600 koni mechanicznych, regulowanymi systemami kontroli trakcji i ABS oraz sekwencyjnymi skrzyniami biegów, sterowanymi łopatkami przy kierownicy. Niemcy preprezentować będzie Audi z umieszczonym centralnie, wolnossącym silnikiem V10, BMW z widlastą, wolnossącą ósemką pod przednią maską, Mercedes-AMG z wolnossącym V8 o pojemności aż 6,2 litra z przodu oraz Porsche z upchniętym za tylną osią boxerem o sześciu cylindrach. Grupę z Wielkiej Brytanii utworzy McLaren z umieszczonym centralnie, podwójnie turbodoładowanym V8 oraz Aston Martin z wielkim, wolnossącym V12 nad przednią osią. W reprezentacji Włoch znajdziemy Ferrari z umieszczonym centralnie V8 z dwiema turbosprężarkami oraz Lamborghini z pracującym za plecami kierowcy V10, bliźniaka technologicznego Audi. Prosto z Japonii przybędzie Nissan z podwójnie turbodoładowanym V6 z przodu, Lexus z wolnossącym V8, umieszczonym również z przodu oraz zamerykanizowana Acura z ulokowanym centralnie V6, naciskanym przez dwie turbosprężarki. Samotnym reprezentantem USA z domieszką włoskiej kuchni będzie egzotyczna maszyna marki SCG, napędzana umieszczonym centralnie, podwójnie turbodoładowanym silnikiem V6. Wybierajcie odważnie i rozważnie!
W XV sezonie ACLeague, EVOLVE MOTORSPORT GT3 SERIES, kierowcy staną do walki na siedmiu różnych torach, rozsianych po całym świecie. Tradycyjnie przed właściwym startem sezonu odbędzie się wyścig zerowy, który nie będzie zaliczany do klasyfikacji generalnej.
Circuit de Spa-Francorchamps to jeden z najważniejszych torów wyścigowych w Europie i na świecie. Belgijski obiekt funkcjonuje od 1921 roku, w którym tor ciągnął się przez drogi okolicznych miejscowości, w tym Spa i Francorchamps, i mierzył prawie 15 kilometrów długości. Od 1924 roku rozgrywany jest tu 24-godzinny wyścig, aktualnie zarezerwowany dla samochodów GT, a od 1925 roku z przerwami odbywa się tu Grand Prix Belgii, zaliczane obecnie do mistrzostw świata Formuły 1. Od 1953 roku organizowany jest tu wyścig na dystansie 1000 kilometrów lub 6 godzin w ramach mistrzostw świata dla samochodów sportowych i prototypów, obecnie World Endurance Championship. W aktualnym formacie Spa-Francorchamps mierzy siedem kilometrów długości, na których znajdziemy tak znane zakręty, jak Blanchimont, La Source, Les Combes czy sekcję Eau Rouge - Raidillon, na której różnica poziomów sięga 22 metrów. Martin Brundle: "To jeden z moich ulubionych torów, z szybkimi zakrętami, które po prostu zapierają dech w piersiach, metaforycznie i fizycznie". Na Spa-Francorchamps swoje życie stracili między innymi Richard Seaman, Archie Scott Brown i Stefan Bellof. Najwięcej razy w Grand Prix Belgii na Spa-Francorchamp wygrywał Michael Schumacher: sześć razy. Pięć razy triumfował tu Ayrton Senna.
Tor wyścigowy Barcelona-Catalunya to pętla położona w Montmelo w Hiszpanii, którą lokalny automobilklub oraz władze otworzyły jesienią 1990 roku (do 2013, w którym w jej nazwę wkupiły się władze sąsiedniej Barcelony, znana była jako Circuit de Catalunya). Kilka tygodniu po otwarciu przeniosła się tutaj na stałe Formuła 1, która wcześniej korzystała z takich klasyków, jak Jerez, Jarama oraz Montjuic. Tor stworzony między innymi dla Grand Prix Hiszpanii mierzy w pełnej konfiguracji blisko 4,7 kilometra długości i liczy 16 zakrętów z możliwością małych odstępstw. Aż sześć razy w swojej karierze wygrywał na nim w mistrzostwach świata Michael Schumacher, pięć razy w bolidach Ferrari. Oprócz Formuły 1 przyjeżdżają tu samochody turystyczne, ralllycross, formuły niższego stopnia, maszyny różnych klas GT oraz motocykle i rowery. Jesienią dla kierowców samochodów grup GT3, GT4 i tym podobnych organizowany jest 24-godzinny wyścig, będący częścią mistrzostw 24h Series. Gerhard Berher: "To dobry przykład na nowoczesny tor grand prix, pełen zakrętów różnego typu. Oraz mający długą prostą startową, prowadzącą do szybkiego łuku, która raz za razem udowadnia, że jest świetnym miejscem do przygotowania próby wyprzedzania."
Pętla Silverstone wyłoniła się tuż po drugiej wojnie światowej, z której Wielka Brytania wyszła pozbawiona swoich najważniejszych torów wyścigowych. Brooklands niszczało wtedy opuszczone, a Donington zamieniło się na trzy dekady w zamknięty obiekt wojskowy. Silverstone zajęło miejsce bazy wojskowej RAF w 1947 roku i już kilkanaście miesięcy później stało się areną pierwszego, powojennego Grand Prix Wielkiej Brytanii, które trafiło wkrótce do kalendarza mistrzostw świata Formuły 1. Od tamtego czasu ścigają się tutaj wszyscy: od formuł niższego stopnia, poprzez samochody GT po Formułę 1 i długodystansowe mistrzostwa świata World Endurance Championship. Od sezonu 2005 organizowany jest tutaj również 24-godzinny wyścig, zarezerwowany w ostatnich latach dla samochodów GT oraz turystyków. Różne konfiguracje toru pozwalają na ściganie się po trasach o długości od 1,3 do prawie 5,9 kilometra. Najbardziej znane odcinki: nieprzerwana seria zakrętów Maggotts, Becketts i Chapel. Najbardziej utytułowany kierowca: Lewis Hamilton z sześcioma zwycięstwami w Grand Prix Wielkiej Brytanii. Johny Herbert: "To niezwykle wymagający tor z kilkoma szybkimi zakrętami, które mogą naprawdę nastraszyć. Tutaj naprawdę liczy się kierowca".
Pętla nosząca dumną nazwę Circuit of the Americas - w skrócie COTA - to nowoczesny obiekt położony w Austin w stanie Texas w USA, który został zbudowany specjalnie z myślą o wyścigach najwyższego stopnia: mistrzostwach świata Formuły 1, długodystansowych mistrzostwach świata World Endurance Championship czy północnoamerykańskim pucharze SportsCar Championship. Plus dziesiątki lokalnych mistrzostw, imprez dla osób chcących podnosić swoje umiejętności za kierownicą oraz koncertów i innych wydarzeń kulturalnych. Tor o długości 5,5 kilometra otworzono jesienią 2012 roku po niespełna dwóch latach budowy, która pochłonęła około 400 milionów dolarów z prywatnych środków. Niecały miesiąc po otwarciu rozegrano tu Grand Prix USA, dla którego wcześniej domem było słynne Indianapolis (w trakcie ośmiu sezonów aż pięć razy na COTA wygrywał Lewis Hamilton). Znaki rozpoznawcze: dwadzieścia zakrętów, biegnąca pod 40-metrową górkę i zakończona ostrym zakrętem prosta startowa, sekcja zakrętów od trzeciego do szóstego wzorowana na brytyjskim Silverstone oraz wieża widokowa o wysokości ponad 76 metrów. Każdego roku tor odwiedza od 800 tysięcy do 1,2 miliona osób.
Tor opadający i wznoszący się na wzgórzu Mount Panorama w Bathurst to najsłynniejszy tor wyścigowy w Australii, arena takich starć, jak 12-godzinny wyścig samochodów GT czy 1000-kilometrowy wyścig dla samochodów turystycznych. Początki wyścigów automobilowych w tym regionie, przede wszystkim po lokalnych drogach, sięgają przełomu dziewiętnastego i dwudziestego wieku. Budowę stałego toru rozpoczęto w latach trzydziestych, a pierwszy wyścig na pętli, którą znamy obecnie jako Mount Panorama Circuit, miał miejsce w roku 1938. Było nim Grand Prix Australii, które jako wyścig poza mistrzostwami świata Formuły 1 odbyło się ostatni raz w Bathurst w 1958 roku. Dziś obiekt mierzy ponad 6,2 kilometra długości, a różnica poziomów między najniżej i najwyżej położonymi odcinkami sięga aż 174 metrów.
Tor Autodromo Jose Carlos Pace, znany powszechnie jako Interlagos, to wyścigowe centrum Brazylii i Ameryki Łacińskiej. Pętla położona w okolicy Sao Paulo mierzy obecnie 4,3 kilometra długości i liczy 15 zakrętów (ostatnia modernizacja miała miejsce w latach 2014-2016), ale w swoich początkach wiła się przez blisko osiem kilometrów i 26 zakrętów. Budowę pierwszego w kraju, stałego toru wyścigowego rozpoczęto tu w 1938 roku i ukończono w połowie 1940 roku, a jego pierwsza nazwa wzięła się od położonych w sąsiedztwie jezior: "inter lagos" po portugalsku to dosłownie "między jeziorami". W połowie lat osiemdziesiątych patronem toru został Jose Carlos Pace (m.in. 72 starty w Formule 1, w tym jedna wygrana, na Interlagos właśnie), brazylijski kierowca wyścigowy, który zginął w wypadku lotniczym w 1977 roku. Od 1972 roku na Interlagos z przerwami odbywa się grand prix Formuły 1, a tor jest również miejscem rywalizacji w ramach długodystansowych mistrzostw świata World Endurance Championship oraz wielu pucharów o zasięgu lokalnym, w tym motocyklowych. Cztery razy w Formule 1 wygrywał tu Michael Schumacher, trzy razy Sebastian Vettel. Po dwa razy wygrywali trzej brazylijscy kierowcy: Emerson Fittipaldi, Ayrton Senna i Felipe Massa.
Uliczny tor wyścigowy w Singapurze, znany oficjalnie jako Marina Bay Street Circuit, to jeden z najmłodszych obiektów z najwyższą licencją pierwszej klasy FIA. Jego przygotowanie w zatoce Marina Bay rozpoczęto latem 2007 i zakończono już rok później. Organizatorzy całego przedsięwzięcia od samego początku mieli na uwadze coś wyjątkowego: we wrześniu 2008 roku odbył się tutaj pierwszy wyścig w historii mistrzostw świata Formuły 1, który miał miejsce w nocy przy sztucznym świetle. Wyścigowa nitka w Singapurze mierzy prawie 5,1 kilometra długości, ma aż 23 zakręty, w tym wiele pod kątem prostym i mniejszymi, zmienia się nieznacznie co kilka lat i... co roku przy okazji grand prix wymaga interwencji samochodu bezpieczeństwa, czego nie można powiedzieć o żadnym innym torze Formuły 1. W dwunastu rozegranych tu Grand Prix Singapuru najwięcej razy wygrywał Sebastian Vettel: pięć zwycięstw. Oprócz Formuły 1 ścigają lub ścigały się tutaj również puchary Porsche, Ferrari, GP2 Series oraz TCR International Series.
Suzuka International Racing Course to jeden z najbardziej znanych torów wyścigowych w Japonii. I jeden z najbardziej nietypowych: jego nitka to "ósemka", trasa przecina się na dwóch poziomach mniej więcej w połowie drogi. Tor został zbudowany na początku lat sześćdziesiątych w ponad sześciokilometrowej konfiguracji jako tor testowy, który miał służyć Hondzie. W latach osiemdziesiątych Suzuka została zmodernizowana i skrócona, a obecnie w najdłuższej konfiguracji liczy nieco ponad 5,8 kilometra długości. Od 1987 roku rozgrywane jest tu Grand Prix Japonii w ramach mistrzostw świata Formuły 1, a tor ze słynnym, szybkim zakrętem 130R gości również serie Super GT, puchary GT3 i wyścigi motocyklowe. Z Suzuką związany jest ostatni, śmiertelny wypadek w Formule 1 - w 2015 roku w wyniku obrażeń poniesionych na japońskim torze zmarł Jules Bianchi.