Wyczynowe Porsche 991 II generacji to bez wątpienia jeden z najpopularniejszych samochodów wyścigowych serii GT. Kultowa marka wytwarza pojazd w tych samych zakładach, w których powstaje jego drogowy odpowiednik spod znaku 911. Nim jednak każdy samochód trafi do właściciela, jest dogłębnie testowany i ustawiany pod kątem motorsportu, a profesjonalny kierowca wyścigowy poddaje go trudnym sprawdzianom na terenie ośrodka. Odświeżona wersja modelu zaprezentowana w 2017 roku charakteryzuje się całkowicie przeprojektowanym układem napędowym oraz 6-cylindrowowym silnikiem typu bokser o pojemności 4 litrów. Dzięki wyrafinowanej technologii ze świata motorsportu kompaktowa jednostka z bezpośrednim wtryskiem benzyny generuje moc 357 kW (485 KM). Inteligentna, aluminiowo-stalowo-kompozytowa konstrukcja gwarantuje maksymalną sztywność nadwozia, a jednocześnie pozwala ograniczyć masę pojazdu do zaledwie 1200 kg. Porsche 991 II GT3 Cup startuje przede wszystkim w ekskluzywnym pucharze Mobil 1 Supercup, którego poszczególne rundy odbywają się równolegle do Grand Prix Formuły 1.
Circuit Zolder, często nazywany w skrócie Zolder to tor wyścigowy położony w Belgii w miejscowości Heusden-Zolder. Mierząca 4011 m długości nitka została zbudowana w 1963 roku, by na początku 2006 roku przejść kilka gruntownych zmian w celu poprawy bezpieczeństwa. Na przestrzeni lat obiekt gościł kilka ważnych serii wyścigowych takich jak GP Belgii Formuły 1, World Series by Renault, World Touring Car Championship, FIA GT czy Blancpain Endurance Series. Zolder jest głównie pamiętane jako miejsce tragicznego wypadku Gilles'a Villeneuve'a. Kanadyjski kierowca, wchodząc z dużą prędkością w zakręt, najechał na koło jadącego przed nim bolidu Niemca Jochena Massa. Bolid Kanadyjczyka wystrzelił w powietrze i wielokrotnie koziołkując, z wielką siłą, wyrzucił ciało kierowcy na zewnątrz. W wyniku odniesionych obrażeń Villeneuve zmarł.
Historia toru Zandvoort sięga lat trzydziestych: latem 1939 roku na ulicach miejscowości Zandvoort zorganizowano pierwszy, międzynarodowy wyścig na terenie Holandii, którego sukces pociągnął za sobą decyzję o budowie stałego toru. Prace nad przedsięwzięciem przekreśliła druga wojna światowa i do śmiałego pomysłu wrócono dziesięć lat później. W roku 1948 uruchomiono pętlę o długości około trzech kilometrów, na której rozegrano wyścig dla samochodów Formuły 1, przyciągający wielu kierowców zza granicy. Już w 1952 roku Zandvoort stało się oficjalnie częścią mistrzostw świata F1: Grand Prix Holandii odbywało się tu do 1985 roku. Dziś holenderski tor mierzy prawie 4,3 kilometry długości i jest częścią takich mistrzostw, jak Blancpain GT World Challenge czy ADAC GT Masters.
Tor wyścigowy Barcelona-Catalunya to pętla położona w Montmelo w Hiszpanii, którą lokalny automobilklub oraz władze otworzyły jesienią 1990 roku (do 2013, w którym w jej nazwę wkupiły się władze sąsiedniej Barcelony, znana była jako Circuit de Catalunya). Kilka tygodniu po otwarciu przeniosła się tutaj na stałe Formuła 1, która wcześniej korzystała z takich klasyków, jak Jerez, Jarama oraz Montjuic. Tor stworzony między innymi dla Grand Prix Hiszpanii mierzy w pełnej konfiguracji blisko 4,7 kilometra długości i liczy 16 zakrętów z możliwością małych odstępstw. Aż sześć razy w swojej karierze wygrywał na nim w mistrzostwach świata Michael Schumacher, pięć razy w bolidach Ferrari. Oprócz Formuły 1 przyjeżdżają tu samochody turystyczne, ralllycross, formuły niższego stopnia, maszyny różnych klas GT oraz motocykle i rowery. Jesienią dla kierowców samochodów grup GT3, GT4 i tym podobnych organizowany jest 24-godzinny wyścig, będący częścią mistrzostw 24h Series. Gerhard Berher: "To dobry przykład na nowoczesny tor grand prix, pełen zakrętów różnego typu. Oraz mający długą prostą startową, prowadzącą do szybkiego łuku, która raz za razem udowadnia, że jest świetnym miejscem do przygotowania próby wyprzedzania."
Pętla Silverstone wyłoniła się tuż po drugiej wojnie światowej, z której Wielka Brytania wyszła pozbawiona swoich najważniejszych torów wyścigowych. Brooklands niszczało wtedy opuszczone, a Donington zamieniło się na trzy dekady w zamknięty obiekt wojskowy. Silverstone zajęło miejsce bazy wojskowej RAF w 1947 roku i już kilkanaście miesięcy później stało się areną pierwszego, powojennego Grand Prix Wielkiej Brytanii, które trafiło wkrótce do kalendarza mistrzostw świata Formuły 1. Od tamtego czasu ścigają się tutaj wszyscy: od formuł niższego stopnia, poprzez samochody GT po Formułę 1 i długodystansowe mistrzostwa świata World Endurance Championship. Od sezonu 2005 organizowany jest tutaj również 24-godzinny wyścig, zarezerwowany w ostatnich latach dla samochodów GT oraz turystyków. Różne konfiguracje toru pozwalają na ściganie się po trasach o długości od 1,3 do prawie 5,9 kilometra (w ramach szesnastego sezonu ACLeague wybór padł na 2,6-kilometrową nitkę National). Najbardziej znany odcinek: nieprzerwana seria zakrętów Maggotts, Becketts i Chapel. Najbardziej utytułowany kierowca: Lewis Hamilton z sześcioma zwycięstwami w Grand Prix Wielkiej Brytanii. Johny Herbert: "To niezwykle wymagający tor z kilkoma szybkimi zakrętami, które mogą naprawdę nastraszyć. Tutaj naprawdę liczy się kierowca".
Hungaroring, tor położony w odległej o kilkanaście kilometrów od Budapesztu miejscowości Mogyoród na Węgrzech, to jeden z najważniejszych torów wyścigowych w tej części kontynentu. Obiekt powstały w ramach rządowej inwestycji został ukończony po zaledwie ośmiu miesiącach pracy w 1986 roku, w którym odbyło się tu pierwsze Grand Prix Węgier zaliczane do mistrzostw świata Formuły 1, pierwsze w historii grand prix za "żelazną kurtyną". Do zeszłego roku Hungaroring znajdował się wśród trzech torów, które od chwili pierwszej wizyty gościły Formułę 1 każdego sezonu nieprzerwanie od ponad 30 lat. Po sezonie 2020 węgierska pętla może zostać w tym towarzystwie całkowicie sama: z powodu epidemii koronawirusa tegoroczne GP Monako zostało po raz pierwszy od 1955 roku odwołane, a pod znakiem zapytania stoi data oraz miejsce GP Włoch, które nieprzerwanie od 1981 roku odwiedzało Monzę. Hungaroring, który przeszedł pierwszą przebudowę w 1989 roku i drugą w 2003, mierzy obecnie cztery kilometry długości i liczy sobie czternaście zakrętów. Oprócz Formuły 1, która każdego roku przyciąga setki kibiców z Polski, ściągają tu takie serie, jak DTM, World Touring Car Championship, European Truck Racing Championship czy GT Open.
Circuit de Spa-Francorchamps to jeden z najważniejszych torów wyścigowych w Europie i na świecie. Belgijski obiekt funkcjonuje od 1921 roku, w którym tor ciągnął się przez drogi okolicznych miejscowości, w tym Spa i Francorchamps, i mierzył prawie 15 kilometrów długości. Od 1924 roku rozgrywany jest tu 24-godzinny wyścig, aktualnie zarezerwowany dla samochodów GT, a od 1925 roku z przerwami odbywa się tu Grand Prix Belgii, zaliczane obecnie do mistrzostw świata Formuły 1. Od 1953 roku organizowany jest tu również wyścig na dystansie 1000 kilometrów lub 6 godzin w ramach mistrzostw świata dla samochodów sportowych i prototypów, obecnie World Endurance Championship. W aktualnym formacie Spa-Francorchamps mierzy siedem kilometrów długości, na których znajdziemy tak znane zakręty, jak Blanchimont, La Source, Les Combes czy sekcję Eau Rouge - Raidillon, na której różnica poziomów sięga 22 metrów. Martin Brundle: "To jeden z moich ulubionych torów, z szybkimi zakrętami, które po prostu zapierają dech w piersiach, metaforycznie i fizycznie". Na Spa-Francorchamps swoje życie stracili między innymi Richard Seaman, Archie Scott Brown i Stefan Bellof. Najwięcej razy w Grand Prix Belgii na Spa-Francorchamp wygrywał Michael Schumacher: sześć razy. Pięć razy triumfował tu Ayrton Senna.
Autodromo Nazionale Monza, włoska świątynia prędkości, funkcjonuje nieprzerwanie do 1922 roku i jest jednym z najstarszych na świecie torów wyścigowych, będącym w ciągłym użytku. To tutaj w tym samym roku odbyło się drugie w historii Grand Prix Włoch, a od 1950 roku Monza tylko raz nie znalazła się w kalendarzu mistrzostw świata Formuły 1 (w roku 1980 z powodu przebudowy). Tor w obecnie używanym formacie mierzy prawie 5,8 kilometra długości, a pełna pętla z historycznym owalem z nawrotami pochyłymi po kątem około 30° mierzy blisko 10 kilometrów. To najszybszy tor w historii Formuły 1: Kimi Raikkonen w drodze po pole position w GP Włoch w sezonie 2018 uzyskał w bolidzie Ferrari średnią prędkość okrążenia 263,6 km/h! Jeden z najsłynniejszych zakrętów Monzy to Curva Grande, którą Alain Prost, 4-krotny mistrz świata Formuły 1, wskazuje jako jeden z najbardziej satysfakcjonujących w swojej karierze... o ile uda się go pokonać idealnie. Monza to również jeden z najbardziej niebezpiecznych torów. Swoje życie w wyniku wypadków w tym miejscu stracili między innymi Louis Zborowski, Giuseppe Campari, Alberto Ascari, Wolfgang von Trips (oraz 14 kibiców), Jochen Rindt i Ronnie Peterson.